Ellerin nasıl da cesurdu ellerimde, hatırlar mısın?
Önce kırıldı hepsi parmaklarımın
Sonra dumanı üstünde kaynadı teker teker
Önce bir kuş düşüp öldü yuvasından
Sonra çatladı eklemlerimde yavrularının kafesleri
O gece ben her birine uçmayı öğrettim
İkimizin üzerinde kanatlarının rüzgarları...
Ve çokça dokunuşlarda ilk şehvetleri...
Güneşin ilk izlerinde özgürlükleri...
Seninle uyanmak gibiydi gökyüzünde
kuşlarımızın ilk dansları...
Bir gecede nasıl da büyüdüler, hatırlar mısın?
Sonsuza kadar kanatları ayıracaktı rüzgarı
ayrılık olmasaydı şayet...
Yaşlandılar ve tüyleri düştü yuvalarına, ellerime...
Ve ellerimde, göz yaşlarıyla yazdım onları
Şiir oldular...
