Can kafesinden bir kuş uçtu,
Gidip boşluğuna acıyı oturttu,
Yokluğu apansız;varlığı tasasız,
Son sözü cansız oldu.
Kuş lime lime etmiş karanlığı
Yine de bulamamış,
Gecede kalmamış varlığı
Gündüz çökmüş,geride bakışları...
Mezarlıkta nasiplenmiş duttan.
Toprağa gömülmüş sesler.
Kuşun tabutunda boşluk,ucunda suluk,
Çıkmış mezarından içmiş sudan
-Hayatın içindeki suyun acısından-
Girmiş ait olduğu karanlığa tekrardan.
Sevdiğinin bakışları etrafında,
Kuş karanlığın semasında
