H. Fehime KAYA
@haticefehimekaya
Şiir, şairin his düşümü ve özgürlüğe uçurduğu biricik kuşudur. 🕊️
Şiirimin noktasını gözyaşıyla koyuyorum.
Kırmızı noktalı şiirimin hıçkırıklarını duyuyorum.
Kan ağlayan kelimeler boşaltıyor hecelerini,
Susuyor gölgeleri...
Ah İstanbul yapraksız kaldın
Yine terk yine fotoğrafta kaldın
Uzak düştük bak
Kuşlar vapurlarda kaldı
Durma bak ve
Uzan göğe İstanbul
İstanbul gece old...
Bağrımda yanık dalgalar,
Şimşektir çakan yüreğime.
Islatır yağmur,su serper içime;
Kuşun kanadından damlar kalbime.
Bir uzun selvi boylu ağaç;
Âşık gökl...
I.
Dudak ayrılamazken
Kelimeleri içinde tutma mecburiyeti varken
Kifayetsizliğin boyundurluğuna
Dili ve yüreğiyle sığınırken
Susarken geceleyin
Mühürl...
Seher yeli şiire başlar
Derin hatıra çölünde;
Sabahı görmeden geceye kavuşur
Şair, mendiliyle...
Hatice Fehime KAYA
Yağmurlu günlerimin yolcusu;
Damla damla beklediğim,
İçimin yarıldığı,
Uğruna toprak eylendiğim...
Sen ey yağmur, gel!
Gel ve yağ göğsümüze.
Tecellin a...
Can kafesinden bir kuş uçtu,
Gidip boşluğuna acıyı oturttu,
Yokluğu apansız;varlığı tasasız,
Son sözü cansız oldu.
Kuş lime lime etmiş karanlığı
Yine de...
Yazın yağan yağmur altında
Çatılarda damlalar,
Yollarda oyuklara dolmuş sular.
Öyle bir günde gelsen ya yağmurla birlikte!
Karşılasam iki elimde hasret ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok