Donar gözlerim göz kapaklarım açılınca dünyaya,
kesili ahkamlarım küçük yalanlara kanar,
yalnızca bir abdal kaybolabilir kendi çizdiği haritada,
kutsal domuzlarıma aşılanır asılsız inançlar,
bir uçurumdan uçmak
ya da kusmak vaktidir bazen,
yamalı etten sökmek gerekir bakire dikişleri,
bir cambazın ipten düşmesi
gösteriye dahildir betona kavuşana kadar,
yine zaman zaman donar zaman
ve ummadığın anda yapışır yakana,
kahve daha soğumadan kapanabilir ağzın
ya da açılabilir özgürlüğe,
sınırlar ne kadar geniş ise o kadar yaşadığına aldanır insan.
