Gök gürledi birden

Sonra yağmur damladı

Önce bir damla düştü

Sonra bin oldu yağdı

Biri onun, onu benim 

gerisi sizin olsun dedim 

Çorak topraklarıma indi

Filizlendi tohumlarım

Sonra kafamı kaldırdım

Onca pasın kirin altından

Seni fısıldadım, beni beklercesine güneşe

Karanlıktı beklediğimden 

parlaktı diğerlerinden

Yönümü sana

Sırtımı sana

Ayaklarımı toprağa verdim 

Yürümezdim çokça hareket ettim

Ne olduysa yerimi beğenmez oldum

Sana koştukça soldun 

Gün doğdu

Yoksun sandım ağladım, üzüldüm arkandan

Uzaklar girdi unuttu beni dedim

Yavaşça ayağa kalktım

Bir deniz kıyısına oturdum

Tam da aramaktan yorulmuşken seni

Gün battı tepelerin ardından

Sonra hafifçe kafamı kaldırdım

Oradaydın hiç gitmemiş gibi

Sonra ben her gece seni bekledim

Yine git, ben yine beklerim