Ezberimde kaldı adın
Aslında zihnim darmadağın
Bir tek sen ve seninle ilgili anılarım
Derli toplu, üstelik kronolojisiyle sıralı.
En çok da mimiklerin hatırımda kalan
Bakışına dair derin izler barındıran
Gözlerin diyorum, yeşilin en buğulu tonu
O bakışların bir yağmur kadar haşmetli
Gözlerinin büyümesi
Saf bir yeşim taşı değerinde parıltısı
Bugün yine sert rüzgarlar esiyor
Gecenin serinliği yüzüme yüzüme vuruyor her şeyi
Ağaçlar diz çöküyor önünde
Beni yine efkar alıyor.
Sokağın bir ucunda insan sesleri
Gecenin bir vakti rahatım kaçıyor
Kedim sokakta dövüşüyor
Yemeğini koruyor haklı işçiler gibi.
Sana dair direnişlerimin son kalesi
Aklım bir gelip bir gidiyor.
Fethedildi ordularınca birçok hisarım
Aklım,
Teslim olmaya ramak kaldı.
Saat üç kırk beş sabaha karşı
Kuzey yıldızı henüz doğuyor.
Parıltısıyla göğün en ihtişamlısı
Gözlerini anımsatıyor.
Nefesim soluk, boğazımda kuru bir öksürük
Bu rüzgarlar beni hep hasta düşürüyor
Bu umutlar,
Hep kuzey yıldızından doğuyor.
