Bak yükseliyor içimde taşıdığım
Yıldızlara gebe dert anası gece
Kim bilir daha kaç sabaha kalkacağım
Kaç ton hüzün çökecek şu göğüse
Dillere destan yalnızlık acemi ruhların safsatası
Ne gördüm ki insandan bunca zaman
Issız hayal bahçesi rüyalarım benimdir
Benimdir göğsümde filizlenen tatlı acı
Ayın çehresi vurdu mu suya iş değişir
Ritmi duyulur o vakit ücra ormanlarda gecenin
Kimsesiz ruhlar toplaşır, ellerinde bir parça hüzün
Uyku aleminde hissedilir o kıpırtı, değişir rahiyası esen yelin
Unutulmuş ölüm düşen yapraklara fısıldıyor
Gövdesi çürük ağaca sor, tanır onu
Kim hükmediyor gökte dolunaya, ana karnında bebeğe
Bastığın toprak hükmettikleriyle dolu.
