içimdeki şeytan sustuğunda anladım
neyi niye yaptıysam kendime kızmadım
yapmadığım için pişman olacağım hiçbir şey bırakmadım
sanırım şimdi arkaya bakmadan dönme zamanı
hiç bilmediğin bir yolu yürümenin korkusuyla
gidiyorum
unutmak zor ama hatırlamamak mümkün diyorlar
zaten benim hatırlamadığımı bilmiyorlar
aklım oyunlar oynuyor diyorum
anlarsanız anlatayım neyi kastediyorum
kendimi birinin beni delicesine sevdiğini özlerken buluyorum
nasıldı ne yapardım o an ben de delirir miydim
önceleri hatıraları kurcalardım şimdilerde elim gitmiyor pek
onlar canımı acıtacak diye korktuğumdan mı
hayır
çünkü insan acıtsa da hatıralara tutunmak onlarla avunmak ister
birini artık sevmemeyi kendime yakıştırmıyorum
insana sahtekar hissettiriyor
yaşarken çok inanınca
bittiğinde gelinen nokta
biter mi aklın oyunları bitmez elbet
başını sonunu
bir oturup düşünüyorum
bilirsiniz ben çok fazla düşünüyorum
bir an hatırlıyorum
nedenini bilmediğim bir şeyin içime dolduğu
o an söylediğim bir söz
içimde tutamadığım belki de o cümleyle geçmişi geleceğe bağladım
“bir şey eksik sende ne olduğunu bilmiyorum”
bir gün olsun dolduğunu hissetmediğim o boşluğa
benden ne varsa koydum
aşkı sonuna kadar
gizlice içimde büyüttüğüm öfkeden azar azar
yine bir deliliğin ertesi bu sabah
ince ince zehrimi akıttım
sonra hatırladım
büyük bir sakinlikle sustuğunda anladım
içimdeki şeytanı susturacak aşkı bulamadım
belki de hiç bulamayacağım
şimdi anlıyorum işte
belki de bulamazsın
her şeyin sorumlusu sen olamazsın
şimdi çoktan ölmüş leşine sarıldığın hislere veda etme zamanı
savaştın yanıldın
daha fazlasını yapamazdın
efe
2022-01-27T23:13:06+03:00Kaleminize sağlık...