Güneşin etrafında dönüyor kabuslar
Bir kıymık gibi batıyor düşünceden serpilenler
Acayip bir korku var içimde
Acayip tuhaf bir gök bu yüzümün üstünde
Kabukları dökülen kapı arkasında çürüyorum
Hani gülecektik
Hani ellerimiz nerede
Soğukkanlı ama merhametsiz değil geriye kalanlar
Kulaklarıma doğru sızıyor sulu bir acı
Beni hangi gölge doğurdu
Hangi sosyoloji içinden fışkırdı ruhum
Sararıyorum sarkastik diplomasiler arasında
Bir yaşam hakkı daha diliyorum
Kalpazan suratlardan sökmek için sahte gülüşleri
Suratımdan sökmek için senin izlerini
Nolur ölmemiş ol Lena
Ölmemiş olsun ellerin
Ölmemiş ol nolur Lena
Beni böyle incitilmiş
Beni böyle darmadağın
Beni böyle kemirilmiş bırakma
Ölmemiş ol
Nolur
Lena.
