Levla, her cümlenin öznesi güzel değildir. Hatta ve hatta bazı özneler öldürebilir!
Lâkin tüm şiirler güzeldir,
Şiirleri sev Levla.
Çünkü sevmek gerek Levla,
Yaşamak için de ölmek için de.
Fakat ölmek için erken, yaşamak için çok geç Levla!
Neredeydin bunca zaman?
Penceremdeki çiçekler solarken,
Karanlık kalbime sinsi bir bıçak gibi saplanırken,
Neredeydin Levla?
Ah, hayır!
Güneş gülüşünde kalsın Levla,
Gökler gözlerinde.
Bulutlar göğsüne dolsun,
Umutlar avuçlarına.
Levla,
Ben hiçbir yerdeyim şimdi.
Seni yaşamak için değil,
Ölmek için sevdim!
Bilakis bulutlara dönebilmek için!
Bu bir son değil,
Bulutlardayım kaldır başını.
Kaybedersen bir gün kendini,
Gel, şiirlerimdesin Levla!
Bu bir son değil,
Dizelerde diz dize öleceğiz Levla!