Yandım yine derdin ile, ver çâre İlâhî

Versen “bu da benden” diye emâre İlâhî


Yıllar yıllı haydut gibi şeytan ile gezdim

Baktım bu hakir nefsime: emmâre, İlâhî


Bilmiş sanırım kendimi, ben kendime kandım

Rüstem gibi gördüm "ben"i; ben fâre, İlâhi


Taştan taşa vursam başı günler geri gelmez

Kaçtım yine senden sana bin pâre İlâhî


N’olur beni fâni olan girdaplara yakma

Affet diye oldum yine Hâkî-i zâre İlâhî