uykuya düşmandık beraberken,

gölgeden bir duvar gibiydi uyku,

bir deniz gibiydi; hain, kaypak, meçhullerle dolu.

arada uyumanı isterdim,

başın göğsüme dayalı,

nefes alışını dinlerdim.

bir çocuk gibiydin uyurken,

geceler var ki uyuyamıyorum,

seni hatırlıyorum birden,

kıvranıyorum.

saatler saatleri kovalıyor,

dakikalar büyüyor, büyüyor,

sonra sabahları zalimleşiyorum,

bazen kendimi yiyorum,

bazen seni.