benim karanlığım senin ışığını söndürür, Lola

iyisi mi al da oyuncaklarını uzaklaş benden

görüyor musun hâlimi, seninle neşelenmek için can atıyor olsam da

karanlığımı söküp atamam göğsümden

koru parıltını, onu söndürürsem kendimi affedemem, Lola 


Lola, ben senin kahramanın olamam asla

güzel yüzünü güldüremem

kahramanlara inanmadığımı bilirsin sen

arkadaşın olamam, ben bir gölgeyim

seni de gölgem yapıp karanlığa sürükleyemem 


senin inci gözlerinden görünmez benim yaralarım, Lola

sen hep güzel ve umut bahşedeni görürsün

ben sana tozpembe dünyalar vadedemem, Lola

benim dünyama yerleşirsen umutsuzluktan ölürsün 


bunca korusam da seni, yine de isterdim dünyama yerleşmeni

bu kadar kötü biriyim işte

benimle yaşamanı değil, benimle ölmeni isterdim

canice olabilir ama, ben zaten ölü biriyim

bu yüzden de isteklerime kulak verme

uzaklaş benden, Lola 


biraz daha kalırsan mutlu edersin beni ama

gidersen darılmam sana, Lola

gelen ilk rüzgarla uzaklaşabilirsin doruklara doğru, anlarım seni

zor olur, kanıma işledin, nasıl kolay olsun ki

sen yoksan ben de yokum belki

belki de hiç görünmüyor takatsiz vücudum

ama ne sana, ne o rüzgarın esmesine engel olabilirim, Lola

şimdi ver kararını özgürce 


ben artık sezemiyorum kalbimi

belki onu da aldın gizlice

sakladın kendine ağır durumlar için

binbir çeşidi vardır dünyanın

üzülünce kullan onu, Lola

vazifesi budur onun 


beni iyileştirip buna alıştıran sendin ama

kırgın değilim bunun için sana

ve sen, ey neşenin kaynağı küçük kız

kendi payına düşen yaşamına beni de kattın bir süreliğine

pek anlayamadıysam da bu duyguyu

galiba sana teşekkür borçluyum bunun için, Lola 


buraya kadarmış, Lola

çekilmem gerek ensenden senin

bin kere gitme diyebilirim sana ama

bir kere karar verdiysen buna

kalbimi söküp önüne atsam da engel olamam bu vedaya, Lola