Kimseye kapattırmadım açtığın yaraları
Yolumuz ayrı mı dersin seninle
Ayrı yastıklara ağladım diye
Oysa ben bir heyecanın peşinden koşarken
Sen tutmuştun yenimden
Sen tutmuştun yeniden
Gülmezsin.
İçimi yakar bilmediğin ateşler
Olsun derim, yansın derim.
Değecekse elin binde bir cerahıma
Bininden kanım aksın derim.
Varsın beni rüsva bilsinler yüzümden
Varsın ahdı karam
Ruşen etsin yüzünü ağrımışlığım
Hüzün tutsun ellerimi anam babam
Kalsın yanıma ağlamışlığım.
Yolumuz ayrı mı dersin
Ben korkudan bakamam önüme
Adımım uçurumadır korkarım
Yaşamayı da severim seni de
Keskinim körelir
Çıkarım.
Yine de söz söyletmem güzel omuzlarına
Yine de kondurmam ayıpları
Severim de öyle kalabalıkların arasından
Severim öyle uzaktan
Sen görmeden
Severim.
Yolumuz ayrı mı...
Ben yolunda kuruyan otsam bile mi?
Yine de kopmam senden başka rüzgara
Yine de çıkmam yolundan
Yine de severim biliyor musun?
Kimseye kapattırmadım açtığın yaraları
Varsın bir izin silinmesin diye
mocan
2020-05-18T03:39:48+03:00Teşekkür ederim, eksik olma :)
delininbiri
2020-05-18T03:33:48+03:00E ama çok içten, kalemine sağlık!
mocan
2020-05-17T18:32:29+03:00Teşekkür ederim hocam, eksik olma :)
Şimâl Doğançay
2020-05-17T17:54:37+03:00"Yolumuz ayrı mı...
Ben yolunda kuruyan otsam bile mi?"
Ne kadar zarif ve çaresiz bir serzeniş.
Kalemine sağlık...