İncecik bir ip, yaşamla aramı tutan

Sendelesem düşeceğim


Bir bütün olamayacak kadar eksiğim

Bütünün anlamını kestiremeyecek kadar noksanım


Yalanlar söyleyeceğim

Öyle bir yalan fısıldayacağım ki ben bile inanacağım

Arkamda bir ordu dolusu insan, 

hepsi kör

Arkamı asla dönmeyeceğim

Kaç kişilik ölürsem öleyim,

ben asla tamamlanmayacağım. 


Kaç kılıç kalkar bana değmeyen gözlerden,

unutacağım

Kaç yerden kırılırsam kırılayım

Hep aynı parçayı arayacağım

Hep aynı parçadan kanayacağım


Bir adımlık mesafeyi kapatamayacak kadar korkağım

Sarılmaktan aciz, ürkmüş bedenim

Teselli edilemeyecek kadar ümitsizim

Sürüklenmişim bir kapı kenarına

Arkamda bir ordu dolusu insan,

hepsine yenik düşeceğim.


Bazı şeyler ağlayınca geçermiş,

Bir deniz duruyor, dikilmiş karşımda

Boğulana kadar ağlayacağım.

Bazı yalanlar gerçeği öldürürmüş

Ölene kadar yalan söyleyeceğim.


Sağır olmayı annemden öğrendim

Kendi acıma sustuğumdan beri dilsizim

Bir köşeye sinmiş sessizliği beklerken

Kalabalık geriye çekilince anladım

Asıl gürültü içimdeymiş.


Yaşamı yeni yeni kavrıyorum

Ben davetsiz bir misafirim

Arkamda bir ordu dolusu insan,

Hepsi bilenmiş.

Ben asla savaşmayacağım.