karanlık yanımın bilindik silüeti bu  

nerede şarampole yuvarlansam 

bariyerlerden bakıyor çocukluğum 

kesilecek bir hesabım yok 

zaten kanlı ellerim 

yörüngesinden çıkmış bir düzen bahşediyor

yıkanıyor ve aydınlanıyor 

pazar günleri uğradığım salon çiçekleri 


mandalina kokusu 

ve anımsadığım onca şey 

dökülüyor zamanın yarıklarından 

yardımın lazım bu aykırılığa 

senden kopan parçaların suratımı çizmesi 

karanlık yanımı isle pasla yontman lazım 

diyorum ya bu bir tehdit yaşamıma 

var olmaman bir tehdit 


aydınlanmalar yaşanacak şimdi 

saat dokuzda asılı kalacak 

sevdiğin şarkı dönüp duracak kaç kez

ben tahta iskemlede sonlandıracağım meseleleri 

sorgulayacak kaygılarımı 

kimden aldığımı bilmediğim ruhu 

karanlık yanımın yabancı silüeti bu