Bugün bisikletimin
Yan tekerlerini çıkardım.
Kolum kanadı biraz ama
Benim de kanadım var artık.
Yaşım yedi.
Ben bir ayyaşım,
Çocukluğun mahzeninde.
Küçüğüm,
Haddimden fazla...
Satır aralarına
Büyük A çiziyorum,
El yazısı acılarla.
On'a kadar bile
Sayabiliyorum artık,
Biliyor musun?
Ona ulaşabilmek çok güzel...
Eve geliyorum.
Her yer ırmak ırmak anı.
Oturuyorum bi' köşeye.
Dedemle nenem çıkageliyor.
Birinin elinde baston,
Diğerinin üzerinde fistan...
Diyorum ki ey zaman,
Kal orada.
Gitme bir daha...
Ben yedi olayım,
Uyanayım uykularımdan.
Tahta kapı gıcırdasın,
Bardakların türküleri duyulsun,
Dedemin hikayeleri...
Odalarına girdiğimde
Görebilsinler beni bu kez.
O mavi bisikletli fotoğrafa bakıp
Keşke o yola hiç çıkmasaydı demesinler...
Mutlu...
31 Mayıs 2020 01.37
