Uyu mecnun söğüt

Hakkını canımla iade ederim belki

Durup gitmediğin bu zemin senin

Vefa etmediğim dostlarım, sevgililerim...

Memleketim benim değil.


Canım dahi bedel etmez bilirim

Sığınırım gövdene suçunun ederini bilmeyen çocuklar gibi

Kaldıramam gözümü toprağından,

Sen benimlesin korkarım.


Uyu mecnun söğüt

Kapan kırılmış bîdim

Gideni giderken seyretmekten böyle

Kalmadı benim de ümidim.


Başka hayatlar gördüm uzağımdan

Bu boynu ben kendim eğmedim

Bölmedim derdimi kimseyle

Taşırmadım ateşimi içimden

Herkes koşuyordu bir yerlere gördün,

Yarışamadım.


Uyu mecnun söğüt

Ben de ölürüm belki kışa doğru

Hatrın kalsın isterim bende

Şimdi senin her telin kırbaçtır

Savaşlar hayretlerde...

Çocuklar açtır.


Uyu mecnun söğüt,

Anlamazsın belki acımdan

Uyu da gideyim uzağına

Sen bakarken ağlayamam utancımdan.