gün

aydı

güneş

gülüşün gibi sıcaktı

yekindim

doğrulup kalktım

ellerime hayat bulaştı

toprak ana güzel

ılık

sevecendi

ve benim

yakası erimiş yiğit gömleğim

nasıl da rahattı


esnedim

gerindim

güldüm

sabah meltemini gözlerime sürdüm

ve güneşi alıp omuzlarıma

baktım yurduma

uzaklarda

ta uzaklarda bir çocuk

zeytin ağacına uzanıyordu

küçüktü bilemezdi

gülüşlerini topluyordu

uzatıp dudaklarımı öptüm

gamzeli dirseklerini

döndü

gülümsedi

çantasında gülüşlerin vardı

birazını bana verdi

ve usulca

merhaba dedi

içim köpürdü

coştu

kabardı

güneş sıcak

toprak sevecen

gömleğim rahattı

dedim "hayat

sen ne iyi bir öğretmensin

insan

bir merhabayla başlardı"



22 Şubat 2021,

Gültepe