Sevgilim, Anjelik

ben bir şiire nasıl başlanılır bilmiyorum

hiç değinmedim bir melodi eşliğinde dudaklarına

sesini ne rüzgardan duydum

ne de çağlayan sulardan

ince bir hastalığa düştüğümde

beyaz teninde mavi dantelleri göremedim

adımı dahi unuttuğun kalbinle

karanfilli bir şiiri öpemedim

ben yüzlerce lisan öğrendim annemden

ama seninle konuşmayı kekeme bir şair

gibi beceremedim

Anjelik senin bu delicesine atan kalbin

göğe selam verircesine heyecanlı iken

yan yana duramayacağımız

bir şehrin aşık sokaklarıyla beraber yazıyoruz

nasıl başlanacağını bilmediğim bir şiire.


Sevgilim, yıldızları dargın dünyanın

her bir ülkesini seni aramakla dolandım

adını ayrılığımıza sakladım

canım avuçlarıma çekildiğinde

sevdanı bağladım gülden bir şaraba

dinim aşk olsun ki Anjelik

tevbeyi de seninle ettim

seninle adımladım hüzün bahçelerini

koynunda uyudum bazı sabahlar

bazı gecelerse dizlerinde

ama bir şiire nasıl başlanılır bilemedim.


Anjelik, güzel sürgünüm

hoş bir şiiri versem ellerine

ve yazsam kömürden kara gözlerine

en nadide rüzgarların uğultusunu

ölür müyüm sevincimden

ölür müyüm sana bir kez olsun

yazamadığım mektupların kahrından

ölmem Anjelik,

ben sensiz şiir olsam da ölmem

ruhunu kilitlediğin aynalar

senin şarkını satarken karanlıklara

imkansızlığını bir başkasında dinleyemem

vakitlice kavuşamazken göğsüne

nasıl başlanacağını bilmediğim şiirleri

yazmasını unuturum Anjelik


Bu asır da belki bir an

düşersem gözlerine gözlerimle

unut bende olmayan yaralarımı

anla Allah'ın kaderini

anla ve felaketine

bir merhabanla son ver Anjelik

seninle bir şiirde başlarken

öylesine merhametliydi ki tüm vedalar

kanlı ideolojiler bileğine yazdığım

aşk kıvrımlarıyla dolduğunda

evren sen olmaya başladı

başlangıcım oldun

sevdiğim

sonumuzu başa çeviren

umarsız bir hasrettesin biliyorum.

Anjelik, şiirimin köşesi

kederi yaşlarına gizleme

bir tarih ver bana, yeniden aşka düşür

beni ve olmayan benliğini

İzin ver sevgilim

leylak şiirine düştüğü an

ve sevdam adını unuturken bir devrimin ortasında

sana başlamasını bildiğim bir şiirle

yeniden

Merhaba diyeceğim gün adına

izin ver Anjelik...