Sevgilim,

Artık öyle uzağız ki birbirimize 

Ölsem haberin bile olmaz 

Senin caminde benim selam okunmaz.


Aramızdaki mesafeler parmakla sayılabilecek gibi değil artık

Benim matematiğim buna yetmez

Aramızda ışık yılları

Yıldız yolları var

Senin yıldızında benim hayalim barınmaz.


Sevgilim,

Artık seni görmek için 

Ne bir halüsinasyon görmeyi bekleyebilirim 

Ne de atlayabilirim bir balkondan 

Karanlıktan korkarken ışığımı kapatan ellerine 

Karanlığa alıştığımda ışığı açsan da

Tapamam. 


Beklemek kör bıçak gibi saplanırken topuklarıma 

Sen göğsümde o bıçağı bileyen bir mermersin 

Ben boyalarımla dışarıda kaybolurken 

Sen buz gibi ve renksiz duvarlarınla içeridesin.


Söksen de yüreğinin tüm perdelerini 

Bana değen hiçbir ışık seni aydınlatamaz 

Gazeteler de assan yerine 

Alfabemdeki hiçbir harf sana dökülemez 

Sevgilim, 

Şair olup kitap çıkarsam bir gün 

Benim kelimelerim senin diline çevrilemez.


Aramızda sadece mesafeler yok artık 

Koca bir evren var 

Açlık var, susuzluk var

Bir terör gibi topraklarımda işlenen ihanet var

Sevgilim, aramızda

Senin bir türlü benimle yetinemeyişin 

Benimse tüm dünyaya fazla gelişim var.