Mevsim eylül

Duygularım damlıyor bu şehre

Yağmurlar pencereme konuk bu mevsim

Sokaklarda savrulan yapraklar

Ve bitmeyen gözyaşı sanki günler

Gözlerin en çok bu mevsim ışıldar sevgilim

Sapsarı bir eylül güneşi olur gülüşlerin

Bir yağmura yenik düşerim her Eylül'de

Bir yağmur tanesi seni hatırlatır bana

Gitmezsin bu mevsim aklımdan

Artık eskisi kadar parlak değil belki güneş

Ve belki eskisi kadar gelmeyeceksin rüyalarıma

Unuturum

Unuturum belki sesini bu mevsim

Bu mevsim celladı olur aşkımın kim bilir

Kururum aşkımda dalında bir yaprak gibi

Ve belki kim bilir

Rüzgarlar beni sana getirir

Penceren açık olmaz bana biliyorum

Ellerin asla dokunamaz belki bu bu mevsim bir sonbahar rüzgarına

Yeşil gözlerinden yağacak olan kar tanelerine

Dokunamayacağım

Çünkü sevgilim

Bu mevsim bize düşman

Bu mevsim ayrılık mevsimidir

Yağmuru ile rüzgarı ile

Bir hüznün mevsimidir

Gözlerini tekrar

Ve bir an olsun görebileceğim güne kadar

Mevsimim Eylül'dür...