Münzevi sokaklarda yürüdüm adım adım 

Sevdaları kuşandım hasrete inat diye 

Derin fısıltılarla hep seni sayıkladım

Kirpiğimden süzülen yaş oldun her saniye 

 

İçimde damla damla hüzünler büyütürüm

Acıları sallarım zamanın beşiğinde

Boşlukta yankılanan bir çığlık kadar hürüm

Hayatı sınıyorum imtihan eşiğinde

 

Uykuya hasret düştüm sancılı saatlerde

Sevinç içimde tutsak, sen yoksun gülmüyorum

Mevsimlerin dirilip can verdiği bu yerde

Ne kadar istesem de bir türlü ölmüyorum

 

Her vardığım şehirde karşılardı gözlerin

Ne gurbeti yaşadım ne vuslatla tanıştım

Yüreğimde ok gibi saplı kaldı sözlerin

Dört mevsim paslı hüzün en çok güze yakıştım