gözlerim Milas'ın sokakları
beyaz duvarların yükü ne mülhem
ısıtıp ısıtıp döküyorum yola
çakıl taşlarını elime alıp
vuruyorum başıboş sokakları
yüküm belime ne kadar muhtaç
gözleri ela boynu ince
mazbut kızın alev rengi saçları
bahar ortasında çakıl taşları
sereserpe uzanmış yüreğimin üstüne
heceye söze cümleye muhkem
bir pencereden nazar ediyor
bahar ortasında mazbut kızın saçları
ısınıp ısınıp içimi yakıyor
vuruyorum elime alıp bu mülhem taşları
sereserpe hecelere yüklüyorum
yüküm kızın nazarı kadar keskin
bir pencereden başıboş sokakları
Milas'mış gibi düşünüyorum
