Huzurun getirdiği derin boşluk arasında bir yerde sallanıyoruz seninle

Bir odanın ıssızlığında

Sanki bizi duyan kimse yok

Dışarının parlaklığı içimize vuruyor ama vücut bulmuyor

Herkes kendi telaşı içinde hızlıca uzaklaşıyor

Biz ise seninle bütünleşiyoruz

Diğerleriyle aramızdaki fark tam da bu

Onlar birbirlerinden habersizken biz

Her şeyin farkındayız

Zamanın, boşluğun, ıssızlığın, sakinliğin, huzurun

Ruhumuz dengeli bir şekilde hareket ediyor

Düşmüyor, yılmıyor

Serinliğin getirdiği yükselmeyi yaşıyoruz

Bir kış ayında yazı yaşıyoruz seninle

Kalplerimiz yetiyor birbirimizi ısıtmaya

Gözlerimiz kapalı yaşayabiliriz seninle

Sonsuza kadar içimizdeki gözlerimiz

Bize yardımcı olur

Yanlış yollara sapmayacağımızdan eminim çünkü

Bu öyle bir şey ki içimizdeki dünya sadece tek bir gezegen değil

Dışımızdaki dünya bize yetmiyor

Defalarca suçlama ve suçluluk duygusu arasında zihnimizi kurcalıyor

Kendimizi bulamıyoruz

Yapmacıklarla dolu bir dünya bize göre değil