Annemin elleri gibi kokuyor annem

Her şeyin kabuğu gibi

Onu çürüten deniz

Ve duruk ay bitti

Annem kokusunu

Suyu korumaya çalışırken kaybetti


Al onu yerden

Bu sabah alevi

Görevin olsun

Bu kadar külle geçip koridordan

Salonsuz bir evi bulamadığın için kanıyorsun

Öyle mi?

Bu kışla anılan yere

Seni buraya bırakanlar

Bir anıyı hatırlamayarak oruç tutuyor


Şimdi yüzünü akla getirmek günah

İsim aramak şirk

Duvarlar seni bulmaya çalışırken

Çarptığın tavan 

Onu biraz daha yükseltebilirdik diyor

İpe küsme

Bu senin düğümün değil


Beklerken ördü

Öylece uzanırken de seferidir Ekber

Kokusuz şehirlerin yıkıntılarından geçtin

Yalnız kıyıları vuran bir depreme benzer o

Beklettin

Kabuk bağlasın için


Şimdi gece kedileri gibi korkuyor

Öyle mi?

Gözleriyle dövdüğü bir gölge

Ona yelken diyor

Ona demir

De ki;

Bir suç doğurmuş ona annesi

Geride kalmak böyledir