Sözlerin yüreğimde bir bıçak Mücella

Ay’ın aksinde açar ağzın gonca

Gözleri gözlerimde, yüreği arafta sorunca

Uçurumlarda güller açar da boyunca

Göğsümde büyüttüğüm hayaller ağırlığınca

Sevgi diye tutturduğum saatler sana

Özlem diye tüttürdüğüm gözümde yana yana

Hayat aniden vurdu bir sille bana

Verildi uzak diyarlardan ayrılığa bir sela

Ölüm gelmeden bilinmez hangisi gerçek bir veda

Hayat bir muamma Mücella

Ben değilem bu dünyaya müptela ama

Uğruna verdiğim emek çektiğim cefa

Belli ki kaldırılmış rafa ahde vefa


Mücella unutma yıldızlarda saklı düşlerim

Gece kararınca heyhat ben yine seni düşlerim

Heceler adedince feryat sana, yine de gül isterim

Seneler geçer elbet sarılırsın belki yalana,

yine de defterime ben diken değil gül işlerim


Gözlerin yüreğimde hâlâ sımsıcak Mücella

Sor hadi şimdi kim açacak sana kucak benden başka

Yorgun vadilerde şimdi solacak güller,

vazgeçmede yoktur benden laçka

Haydi dindir şimdi içimdeki sesini,

nasıl unuturum ben nefesini

Varlığımda anlamadın yokluğumda anla beni