Bu duvarları, bu dikenli telleri ben ördüm.

Bu demir parmaklıkları ben çaktım.

Paslı prangaları ben geçirdim ayaklarıma...

Pencereden girmek isteyen ışığı ben def ettim.

Bu hapishaneyi ben yarattım.

Kendimi ben tecrit ettim.

Ardımda, görüşüme gelecek tek bir insan bile bırakmadım.


Kafamın içinde müebbetlerce çentik var.

O çentikleri yalnızca kafamın içine atmadım.

Ben bu hücreye kendimi keyfi sokmadım.

Ben bu dünyadan boşuna kovulmadım.