Kaybeden her zaman vardır, vardır ki kazanan belli olsun.
Her oyun ve yarış gayesini bulsun.
Artık görebiliyorum,
Kazananın kaybedenden tek farkının kazandığını düşünmesi olduğunu.
Artık görebiliyorum güzelliğin çirkinlik olduğunu
Ve soruyorum,
ne önemi var?
Ne önemi var dünyanın en güzel kadını olmanın,
çirkin olduğu için hala ağlayanlar varken?
Ne önemi var her kadının hayalindeki erkek olmanın?
Ne önemi var her şeyi bilen olmanın,
hala bilgini veremediğin insanlar varken?
Ne önemi var bu dağın taşın, bu yolların, her yolun sonunu sen yapamamışken?
Ne önemi var savaşmanın,
uğrunda savaştığın şeyin bilincinde değilken?
Ne önemi var hayatta olmanın, hayatta olmamayı düşlerken?
Bak hepsini yerle bir ediyorum. Tüm putları baltamdan geçiriyorum.
En nihayetinde
Sana
Geliyorum.
Ne önemi var sevgilim, sevgimin?
Bu kan. Yüzümü oluşturan, hücrelerimi besleyen ve beni bu hayatta tutan. Evet, bu kan.
Ne önemin var damarlarımda olmanın.
Her şeyin yanlışlığında senin doğrun ne eder ki?
Üzerinde beş para etmez çapulcular raks ederken sen belini doğrultsan ne olur ki?
Yıkılır mı sırtındaki keneler, sen kendini düzeltirsen?
Döner mi dünya tersine, atlas silkinirken?
Ey, en büyük bilgin!
Nefes almayı unutursam ölümü de unutur muyum?
Ölümü unutursam ölümsüz olur muyum?
Ölümsüz olursam doğmamış olur muyum?
Eğer doğmazsam da hiç var olamadan yok olmuş olur muyum?
Peki sen, nefes alan en aptal adam.
Neden benim aynamdasın?
Dark Aporeon
2020-11-22T17:52:03+03:00Yalın hanım, zaten ana motif buydu. Bunca manasizlik içinde hala yaşama uğraşı içinde olan insan varlığı gibi, önemi olmadan yazılmış dizeler.
Reyhan Polat
2020-11-22T13:55:02+03:00Çok güzel bir şiir olmuş, güzel sorular vardı ve üslubunuz da gayet iyiydi. Çok beğendim kaleminize sağlık.