ağzımla tuttuğum kuş

can verirken sayıklardı ismini

nedense oturdum güldüm

yapacak başka şeyler aradım kendimle

yürüdüğün yollar mesela

yahut durup düşündüğün ayakkabı dükkanları

hangi modele uygundur topukların

ya da ne giysen çıkarsın arşa

buralar aşırıya kaçan modelist pezevenklerin daimi curcunası


bilirsin

ancak öpersen yaramı değişir kullandığım ilaçlar

en iyisi sen çık, yürü

sonra düşüneyim ben, ayıplasın ahali fikrimi

diyeyim ki, şeker kullanmam ben az evvel öptüm


birden nükseden bir ağrıyla uyandım kaldırımlardan

sen de bilirsin

senin peşinden gelmedim hiç, yalnızca izmarit arardım sokaklarda

sigara da kullanmazdım, oysa ne çok haşır neşirdim ağzınla


neyse ki bir tereddüt değildi beni alıp götüren

bas bayağı bir namluyla sohbet halindeydim

sorsan, sensiz iki defa ölmüştüm

oysa bilirdi herkes, yalnızca allah’ın hakkıydı üç


durup düşündüm

aklımın almadığı her bahse girdim

kaybettim, alışkındım

dar gelirli bir ailedendim

şişmandım, geçmedim hiçbir sevincin kursağından

ağzımla tuttuğum kuş

can verirken sayıklardı ismini

ağladım

satacak bir şeyler çaldım kendimden

güldüğünde açan çiçeklerden bir mezarlık mesela...


Kitap: Ten Düğmeleri (2018)