Sana bir sokak muştusu gibi kendimle geleyim
Sevgilim, kırmızı nasıl renktir?
Senin boynundan gerdanına inerken inadım
Bir düğme iliklerim kim bilir
Ellerini işlemek için bembeyaz dünyalara
Sevmek için "Allah'ım lütfen" diyen bir çocuğu
Tutuşup düşelim koltuklara, ev zeminlerine
Tasarlı tasmalarda insanlar sınanıyor
Sokağa çıkmak, sokakta olmak nasıl kangren?
İkimiz bir ülkeyiz desek seninle
Öyle oturup karşı duvarlar düzlesek
Enternastonel şenlikler, krizler ve vicdani bazı yasalar,
Sarılıp ağlasak olmazından sevgilim
Çözülüp anlasak
Ne kadar uzak
Ne kadar yakınmış insan aklına
Sevgi evvellere yaslanıp gelirmiş
Sen bir kapıdan çıkıp çocuklara gidersin
Saçların kıvrılır bir kasaba rüzgarında
Oysa sen sevmekte sakin,
Tutuşup yanmakta boyun bırakan
İdeolojik bir çiçeksin belki iyiyiz demek için
Ya da seviyorum bahanem bu
Duyulursa anlayacak devr-i dünyayı sevgilim,
Görülürse göreceğim.
Sevgilim diyorum gözlerinden içeri
Mendiller al bana
Sana canımdan vereceğim
Fotoğraf: Yasemin Çargıt
