Benim rikâbım ahzarında ey ruh!

Hadra firdevsinde benim huzurum

Çeşm-i giryanımın susuturucusu,

Handende hayat bulduğumsun.

Gitsen de ben sende durmuşum.


Beni benden selb ettin ,

Reftinle bıraktın beni ateşîn: ateşî 'in içine

Dirinde kalan yâdlarda savaştım kendim

Dirinde gaybettim kendimi


Binbir vasıl usretle direndim,

Oldum belki meczup belki bi'hiss.

Kimi zaman nâfende gezdirdim elimi,

Kimi zamanda tîrinde.

Evet şiftedilim sana ey sevgili

Zaten bariz belli değil mi?


Ridân mı koruyor beni,

Ben mi ona güveniyorum yoksa?

Senden nefret ederken bile şifa buluyorum.

Sinêmi sen parçalıyorsun.

Garip olan da şu ey dust,

Bilmesen de yine sen onarıyorsun!