Ben ıslanırım da çok ıslatamam
Artık kaçıyorum kaçınılmazlardan.
Allah'ım kalbimden sana sığınırım.
Kaç yoldur koşuyorum yakına onu uzaklaştıran nedir?
Kim giydi terliklerimi, kim ıslattı?
Ziftin peki olan o bulutlardan bana düşen nedir?
Nasip mi, bedel mi?
Rabbim sen öyle bir şey vermişsin ki bana ben artık onsuz da yaşarım.
Sükuneti mi korur yine önüme bakarım.
Bilirim derinim ağırdır fakat ıslatıp yumuşatan da sensin.
Bilirim inceden inceye korum
Alev atan da yakan da sensin.
Allah'ım bu üstüme sinmişlik ile ben kafa bulamıyorum.
Nereye kaybolasım gelse sinmişti bir kere.
Yolu hizaya getiren sensin fakat ben biraz izafiyim.
Kömürden kara görür güneşten çok yakar kalbim.
Bu bana sineni al Rabbim,
Nereye yol desem nasır tutan odur.