Nazan bırak da gideyim,
Bırak da ne adımız kalsın birbirimizde ne de en ufak bir iz.
Bırak,
Acın kalsın bende sadece.
Hem koşturdu hem de dizlerimin üstüne çöktürdü bu hayat birdenbire beni.
Sen hiç incinmeyecek kadar hassas,
Sen gönlümün zarif incisi,
Sen yakama taktığım çiçeksin Nazan...
Tutma ellerimi, bırak gideyim.
Bırak burada kalsın bu yangın,
Taşıma göğsünde mızrak gibi.
Bırak Nazan...
Bırak...
Hem yaprakların dökülür senin.
Benim hayatım bana su vermedi ki, sana su verip seni yaşatsın.
Bırak üstü açık kalsın kalbimde üşüyen bütün yetim mutlulukların,
Bırak uçmasın artık kelebekler içimde, öldür bugün hepsini.
Bırak Nazan,
Bırak ki incitmeden sevmiş olayım seni.
Benim hayatım tekken sevmedi ki, seninle nasıl sevsin bizi.
