"Günlerce limana yanaşıp, yükünü bir türlü indiremeyen gemiler gibi bekledim. Yükümü taşıyan gemiden ziyade, gemiler taşıyan deniz kadar yoruldum. Her görüşümde düştüğüm gözlerinden, bir türlü çıkamadığım bir labirentte boğuldum. Benim gibi mi hissetti kardeşim, bilmiyordum. Yine de ondan daha çok sevmek istedim. Belki de bu yüzden hiç söylemedim. Bozulmasın büyüsü diye, gizli gizli sevdim. "


Nazım'ın Hikmeti, Kısım I