Kütüphanedeyim bugün, kitap okuyanlardan ziyade ders çalışan liseli kardeşlerim var ve ben bu yaşıma kadar hiç kütüphaneye gitmedim, keşke gitseymişim. Sadece oturmak için bile gelebilirim buraya, sessizliği seviyorum. Bir de şu kadının topuklu ayakkabıları olmasa... :)
Uykum geldi birden, kafayı şu masaya bir koysam, yatsam bir iki saat ne güzel olur... Ya da kütüphanede küçük bir kağıtla kaos başlatsam ve liseye, ilkokula çevirsek burayı bir anda; kalemden silahlarımızla mermi üflesek, barut yerine kendimizle doldursak, çekirdek yerine en ağır sözlerimizi koysak; nefret zırhıyla kuşanmış bedenlerimizi delip geçer mi?
Nefret zırhsa eğer sevgi İsrail malı bir demir kubbedir, ulaşamaz sana hiçbir kötülük ve hatta büyük bir eğlenceye dönüşür bu savaş senin için. Belki en kötü sensin, en çok seven de sensin bu hayatı ve kendini, o yüzden bu demir kubbe... Hayat sizin için çok eğlenceli olmalı.
