Onlarca yıl çabalayıp da
başaramayan,
birbirlerini tanımayan,
etrafı yakıp yıkan,
insanlar tanıyorum.
Oysa biz isteseydik,
şu gördüğün dağı bile bir kaç
denemede,
hareket ettirebilirdik.
İnsanların isteyipte yaşayamadığı şeyleri
biz isteseydik,
bir kahvaltı masasında çayın içine,
şeker niyetine döker içerdik. Biz isteseydik.
Kırardık boynumuza dolanan
zincirlerini,
yalnızlığın.
Ama istemedik.
Sen ya da ben. Ya da o.
Ne önemi var ki artık kimin mahvettiğinin.
Seni çılgına çeviriyor mu,
dökülen yaşlarının nedeni?
Ondan haber ver.
