Tefeci duygular sarmalar yaralarımı,
Asanın hısımlarına saygı duyarcasına boynum
Ve kapılar yağlanır iradenin sopalı sığınağında,
Kara lastikleyken kıpraştı ruh şurubuna tiftikçi ruhum.
Tırpanlanır limbikler o süzeren aslanın göz çukurlarında,
Şehadet getirir şakaklardaki ter tanecikleri o güven heybesiyle gezen ruhun azmettirici koltuklarında.
Bir duruş ki, şaibeli şeytanlıklar barındırır içinde,
Der ki o sefer gazvesinde kullarına :
Nefes nice nedamettir ki verilmedikçe ben uğruna.
Şuralar şerh eder sükseli kulların ganimetlerini,
Bir tugay çıkar gark olur gulyabanilerin gerdek geceleri.
Mehtaba doğru boğulur şimendifer yolcuları isimlerinin handikaplı hecelerinde.
Göğüslere kazınır tek ses tek ritimle :
NEFES.
