Bir zamanlar Nemrut vardı
Ben o zaman küçüktüm
Dağ üstüne dağ katardı
Küçüktüm ben o zaman karıncalar da vardı
Nemrut İbrahim'i ateşe atardı
Sen ise yoktun
Huzursuz koltuklarda oturdum
Çok vakit uyumuşum ki
Gelip geçmiş her şey
Bunu gördüm
Kalbimde zamanın oku
Aklımla taşıdığım
Ben artık büyüdüm
Nemrut eskide kaldı
Bir ucunda umduğum
Ben bir ucunda
Karar zamanı belki yakında
Küçüktüm ben büyüdüm
Hauron
2021-08-21T15:02:41+03:00Umultas hocam değerli yorumunuz için teşekkür ederim. Göz önünde bulunduracağım.
umutulas
2021-08-21T14:55:49+03:00"Huzursuz koltuklarda oturdum" dizesi ile önceki bölüm arasında bir uyum sorunu var gibi. Önceki dizelerde çocukluk halleri anlatılırken bir anda şimdiki ben'e dönüşüyor şair. Belki bu kısım, ikinci bir kıta olarak değerlendirilebilirdi. Bahsettiğim kısım haricinde beğendiğim, samimi bir şiir oldu. Tebrik ediyorum.