Sen şimdi o tertemiz gülüşünle,

Bahçedeki çiçekleri sulamaya göçtün.

Eteğine takıldılar, müşrik ilan ettiler,

Giderken bile gün yüzü göstermediler,

Ne çok çekti Türkiye din tacirlerinden,

Ham yobazlardan, kaba softalardan...


Sen şimdi o taptaze içten gülüşünle,

Kuşları yürekten koklamaya göçtün.

Üstünde belki bırakma rahatlığı ardında;

Sapıklarla, katillerle dolu zifir çağını…

Hoşçakal leydim; iyi, güzel, mutlu kadın.

Güllere selam söyle, huzur rüzgarlarına,

Masum cerenlere, aşkın semalarına…

Rahman sarsın yaranı kevser suyunda,

Esirgesin kalbini bütün ağrılarından.