Belki gök gürültülü harflerim oldu benim
Şeytansı bir şehvet içine sakladığım
Aylak karacalarda dolandı şiirlerimde,
Susuz ceylanlarda...
Ama ben sana;
Dudağının ucunda bir uyanış veremedim
Yokluğunla oynadım hep
Biraz batıni,
Biraz ilkel kaldım..
O zamanlar;
Benim hayallerim dolaylı tümleçlerden geçerdi
Sen,afişlerdeki kızlardan güzeldin...
Benim hayallerimin imla kuralı yoktu
Sen noktalama işaretlerini severdin...
Bir yazım yanlışı içinde kendimi avutuyordum...
Sonra sen;
Bir cümlenin ölümünü bir nokta ile yaşattın bana...
Nokta:Allaha emanet ol,
Hakkını helal et...
Ne demek istemiştin sen?
Çok sonraları anlayabildim
Bu noktanın sonunda
Bir başkasına paragraf açtığını...
Ve ben;
En çok geceleri geçtim kendimden
Bir ip
Bir iskemle
Bir seccade de
Her gece infaz ettim ömrümü...
Kuru bir gül kaldı dalımda...
