Günaydın gece, gün aydı.

Uyan gece uyan, şair uyandı.

Ben uyandım...

Aldım kalemi, araladım perdeyi.

Çok geç kaldın gece, 

Bekleyemedim, 

Döktüm bütün yerli yersiz sevinçlerimi,

Hayallerimi, çocukluğumu...

Sonra aldım yalnızlığımı karşıma,

Bir sigarayı bölüştük

O kadar yalnızdık ki

Bütün sigarayı o içti.

Nefes alamadık, şiir bile yazamadık.

Kasvetli, sisli ve seyri bozuk bir havada

O kadar dardı ki hayat ikimize

O yaşadı, ben öldüm

Günaydın gece, gün aydı.

Uyan gece uyan, şair uyandı.

Ben öldüm.