Ocaktaki kahvenin tıngırtısına
Unuttum ben o kara trene binmeyi
Geçtim geçtim de önünden
Tanıyamadım aynadaki beni
Soramadım, aradan kaç bardak geçti
Belli ki açmış çoktan avludaki ağacın çiçekleri
Sandım saatler bürünmüş de yarınlara
Esir almış saniyeler günleri
Sonra sayamadım küllükteki izmaritleri
Bulamadım, meğer gitmiş çoktan eskinin bizimkileri
Kaybolmuş eski fotoğraflar anılarda
Dikiş tutmaz olmuş artık bayramlığıma
Dostların selamından tek bir yama
Unutmuşum çocukken elinden tuttuğum deliyi
Çalınmamış epeydir evimin paslı zili
Sahi ne zamandır göstermez guguklu doğru saati
Bilmem bıraktığımdan beri ben beklemeyi
Nerdedir şimdi arkadaşlarımın evi
Kaldırım arası çimenleri suladığımdan beri
Unuttum ben o yollarda yürümeyi
Ah pembe bulutlar siz kaçmayın benden bari
Alırım elime kanaviçemi işlerim yüzlerinizi
Hem anlatırsınız bana belki hiç görmediğim yerleri
Sorarım size var mıdır oraların da yalnız gelincikleri
