İnançlı elin sezdiği boşluk,
eve yol unutturuyor
Düş biliyor kırı,
saçlarımı kentleştiriyor
Ki çatıdan dönenin vazgeçtiği benim
Gülün solarken terk dediği benim
Yerinden cayanın küsküsü benim
İçimde birikiyor, olmayanlar orada
Hafıza yerini sevdi,
bıçaklı silahlı kımıldamıyor
Hiç seziyor beni,
battığı yeri gürleştiriyor
Ki ava avlananın ses tülü benim
Ölünmüş kuzgunun düş gücü benim
Uyutan sesinde kuşkuyu benim
İçime eziliyor, olmayanlar orada
Varmayı geçtim heceli,
e-ve an-cak dü-şü-lü-yor
Ateş avuçlu şans sayıyor bunu
Elsiz elini tez anımsamıyor
Ki bulununca değişen o anlam benim
Sağ terk edilemeyen o koşu benim
Yenilince pes denmez o yerde benim
İçime girilmiyor, olmayanlar orada
Sevim Erdoğan
2023-06-15T00:48:45+03:00Bulunca değişen o anlam...
Bayıldım buna :)
Sevim Erdoğan
2023-06-15T00:47:49+03:00İçimde birikiyor, olmayanlar orada
Ne güzel anlatmışsınız hocam, yüreğinize sağlık
Sevim Erdoğan
2023-06-15T00:46:26+03:00Varmayı geçtim heceli,
e-ve an-cak dü-şü-lü-yor..
Bu dizeleri çok sevdim
Mısra Ergök
2023-06-15T00:21:33+03:00Diğer şiirlerinden farklı ve bir o kadar hüzünlü geldi bana. 🖤
Kevser Karakaş
2023-06-14T23:46:16+03:00Birikti, ezdi. Sende alışık olmadığım bir biçim. Çok güzel ve duru geldi ses:
"İnançlı elin sezdiği boşluk,
eve yol unutturuyor"