Birçok kişi size Küçük Prens'ten bahsetmiştir.Her yerde görebilirsiniz aslında onu. Çünkü her gece baktığınız yıldızdır küçük prens. Size göz kırpar hiç usanmadan. Kahkahası ulaşır, onu yürekten dinleyenlere. Bir kez okuyup kenara koyamazsınız onu. Öyle ilgi ister ki. Siz hiç farkında olmadan kitaplığınızda onu hemen görebileceğiniz bir yere yerleşmiştir bile. Şimdi sizi alıntılarla baş başa bırakacağım. Çünkü o sözlerin bir tılsımı var. Okudukça sarsın büyüsü sizi.

"Yıldızlar bütün insanların,diye yanıtladı. Ama her insan için aynı değiller. Yolcular için yıldızlar yol gösterici. Ötekiler için yalnızca gökyüzündeki pırıltılar. Bilim adamları için hepsi birer problem. İş adamı için zenginlik. Ama bütün yıldızlar sessiz. Sen... Yalnızca sen yıldızlara herkesten farklı sahip olacaksın.
—Bir günde tam 44 kere gün batımını izledim, demiştin bana .
—Biliyor musun? İnsan çok üzgün olduğunda gün batımını izlemeyi daha çok seviyor.
Bunun üzerine sordum:
—O gün -gün batımını kırk dört kez izlediğin gün- çok mu üzgündün?
Ancak Küçük Prens yanıt vermedi.
Büyükler ne kadar garip oluyor, diye söylendi kendi kendine Küçük Prens. Yol boyu bunu düşündü.''

Garip bir büyük olmam istemem ben. Hem de hiç. Tüm çocuklar zaten birer bilgiç. Ben küçük bir çocuk olmaktan gurur duyuyorum. Ve bazen size ne yaptığımı söyleyeyim. Takılıyorum Alice gibi bir tavşanın peşine. Yürüyorum öylece. Hiç düşünmeden yürüyorum. Sonra gökyüzü ile göz göze gelebileceğim bir yer buluyorum. Bakışıyoruz öyle göz göze. Bir rüzgar öpüp bırakıyor beni.
Sonra kısacık bir an kapatırım gözlerimi. Derin bir nefes çekerim içime. Açarım gözlerimi. Vardığım yer; Asteroid B-612. Küçük Prens gerçekten de haklıdır. Burası o kadar küçük bir gezegendir ki. Bu gezegene gelebilmişsen eğer küçülmeyi göze almışsındır. Sen küçüldükçe düşüncelerin büyümeye devam etmektedir. Küçük Prens böyledir işte, koca koca cümleler yazdırır. Hayat ne kadar da şıngır mıngır.