çocukça şeyler

değil ki bu

güldüğüme bakma

sallana sallana

yürüyorum

biraz umut

biraz merhamet

der geçerim

sonu çünkü

müşfik bir ırmak

bir şiir sonu çünkü

göz alabildiğine bir ova

düşün ki

ufukla triyole

güneşle dans

olabildiğince tevkifsiz


sırrımı ifşa ettim

kavgasız gürültüsüz

sakinleşemedim

bir türlü

bu yeni elbette

daha neler neler

unutalım gitsin mi

bilemedim


yaz sıcağı geç gelir

buralara

her gece şimşek çakar

çaresizlik aydınlanır

bakma bu kadar erken

yaşlandığıma

iznini çoktan kullandım

ben hayatın


piyadeler geçiyor

bahçemin kenarından

sana tutunup

selamları baş üste

gülüyorlar bizi düşünüp

kâğıt uçurtmamın

misina ipine

koskoca hayallerimi

astım diye

seni de ben öldürdüm

sanıyorlar

üzülüyorum


gitse gözümden

bir zaman böyle

art arda gelen

yıkımlar

gitse yeşilliklerde

erken taneler

gökte yıldızlar

fikrimden şüphe

gitse ve bir daha gelmese

kokun

inandıramam

bu nefreti kimseye

ne ki

yalnızlık sırdaş

ne ki

mutluluk çekip gitmek

olsun ya derim

oldu ya


va