bu bir yankısıdır yalnızlığın

oysa bir sürü nefes var

ve konuşmalar

yoksa fısıldaşmalar mı diyeyim

bir şeyin peşinde bu insanlar

hepsi çıldırmış

saklanıyorum, nereye kadar

cehenneme diyor bazıları

küfreden de ne çokmuş böyle

gizli saklı

demişlerdi bana

hayat bu diye

göklerden bahşedilen bir fırsat

hangi gök bu

hangi fırsat diyorum da

sesimi duyan kim var şeytandan gayrı

onun işi de zormuş

uğraşması bile gereksiz olmuş

kendi diyor bunu

herkes zaten kötüymüş

o bir yerden oturup izliyormuş

kendimizi yok edişimizi


**

ben öğrendim iyiliği

kin gütmeyecek yere çöp atmayacaktım

ama nedir bu gök ki

insanlara acı çektirmiş

bahanesi de bir itaatsizlik silsilesiymiş

belki güzel kuşlar

durgun deniz, yüksek kayalıklar

ne olmuş güzelse

ben insan

güçsüz varlık

kanar mıyım bu doğanın güzelliğine

ateşin gücüne

baldan ırmakların tadına

kabul etmiyorum!

yaşamayacağım öldükten sonra

-yaşasam ne değişir-

bir ağaçta molekülün biri olacağım

o zaman bile haykıracağım

ben bir ağaç olmayı yeğlerim insanlığa!

mezarlıktaki serviler mutluluktan uzamışlar

dirilerden ırak

ölülerden can almışlar