Doldurdum insanlar dolusu odalar

Biri dahi delip geçemedi yalnızlığın saltanatını

Başkaldırdığım, saldırdığım korkular

Divan durdu, bastırdı feryadımı


Meydanda kalkan hançeri ben kendime mi saplamışım?

İnsanlar... insanlar yalnızca gökteki kuşlar mıymış umarsız?

Yoksa celladı seyreden haberliler miymiş insanlıktan yoksun?

Hepsi durdu, yok saydı feryadımı


Meğersem benmişim duran divan

Ezilen de ezen de benmişim, hançeri saplayan

Kuşlar da varmış ki her şeyi duyan

Fermanı yazmış sanırım feryadı basan.