Ölümünü kabullenemiyorum çünkü sensiz nasıl yaşanır bilmiyorum

Sana olan özlemim altında eziliyorum

Acizce seni istemekten vazgeçemiyorum 


Ben yaşıyor olmanın altında ezilirken 

Sen nasıl ilhamını alıp bir kenara çekiliyorsun anlamıyorum 

Sana ihtiyacım varken sen kalbimde yoksun 


Bir dua, bir dilek, ufacık bir ümit 

Bir işaret, sana olan özlemimin az da olsa dinmesi için 

Görünenin ardında sensizliği yaşıyorum

Ve için için Tanrı'nın avuçlarında kayboluyorum


Belki de bir ölüm hasreti bu, bilemiyorum 

Çünkü hissettiğim her şeye uzaksın 

Sade ve sakin bir hayalde yaşayan ruhsun

Her güzel şeyden bir damlasın


Her notada ve yazılmış her sözcükte bir başkasın 

Aşksın, yaşamsın ve yaşamaksın 

Ama bana çok uzaksın 


Göksel kanadının altında yaşayan bir beşerim

Senin gölgene sığınmış acınası bir bedeviyim 

Dünyevi isteklerin ve arzunum 

Bir anıyım koskoca hayatını mahveden 

Kadere kustuğun öfkenim 


Bugün bu yetersiz bedenimi sana kurban ediyorum 

Sana boyun eğiyorum gözlerimde gözlerini görebilmek için

Mükemmel kızıl ejderim

Bugün sana bürünmek istiyorum