Şiire mi sesleniriz? Yoksa şaire mi?

Aslında ikisine de. Şairsiz bir şiir olmaz, şiirsiz de bir şair fakat bunları asıl kılan hayat, yaşam ve çizdikleri yollardır. Elbette bunların arasında olan aşk, mutluluk, hüzün, yalnızlık da vardır.

Bu sıfatlar şiirin konusu gibi gözükse de gerçekte şiir onların konusudur. Şiir kendi kendine oluşmaz, şairler de birden şair olmaz. Bir şair ne zaman insanların okuduğu şeye ayna koyabiliyorsa o zaman şairdir, yani buna “şiirde kendini bulmak” tabiri verilebilir.


Her şiir ya da her şair dürüsttür diye bir kaide yoktur, hatta var olan bir söz vardır: “Aldanma ki şair sözü elbet yalandır.” Şiirler şairleri oluştururken yalan söyler, fakat artık şairler şiirleri oluşturuyorsa eğer, orada dürüstlük söz konusudur.


Bir gün uyandığınızda yalandan şiirler yazıyorsanız korkmayın, ya şair olmaya adım atıyorsunuzdur ya da gerçekten yalancısınızdır.